Το τέλος των αγροτικών συνεταιρισμών
Related Articles
Της Παναγιώτας Βράντζα*
Η έννοια του συνεταιρίζεσθαι είναι μια από τις πιο ενοχοποιημένες έννοιες στη χώρα μας. Το βασικό εργαλείο, μέσω του οποίου οι μικροί αγρότες μπορούν, σε πολλές χώρες, να ξεπερνούν τις δυσκολίες του άκρως ανταγωνιστικού μετακαπιταλιστικού περιβάλλοντος, ο συνεργατισμός, στην Ελλάδα είναι απολύτως απαξιωμένος εδώ και δεκαετίες.
Το κακό προηγούμενο με τους χρεοκοπημένους συνεταιρισμούς και τις κομματικοποιημένες διοικήσεις που πλούτισαν σε βάρος των αγροτών, λειτουργεί ανασταλτικά στην ιδέα της συνεργασίας. Αποτέλεσμα αυτού, ο Έλληνας αγρότης να είναι εξαιρετικά ευάλωτος και να στερείται της όποιας διαπραγματευτικής δυνατότητας, με σοβαρές συνέπειες στο εισόδημά και εν τέλει στην επιβίωσή του.
Σε αυτό το δύσκολο για το συνεργατισμό περιβάλλον, ο νόμος σκάνδαλο το κ. Σκανδαλίδη (4015/2011), επιδείνωσε περαιτέρω την κατάσταση, μετατρέποντας ουσιαστικά τους συνεταιρισμούς σε ανώνυμες εταιρίες.
Με το νόμο 4384/2016 του ΣΥΡΙΖΑ επιχειρήθηκε η βελτίωση αυτού του αναποτελεσματικού, έως αρνητικού νομικού πλαισίου, χωρίς ομολογουμένως θεαματικά αποτελέσματα. Βεβαίως, παρά τις αδυναμίες του ο συγκεκριμένος νόμος έδωσε τη δυνατότητα για τη δημιουργία ισχυρών συνεταιριστικών σχημάτων, από τους αγρότες, για τους αγρότες.
Σήμερα, η ΝΔ αδιαφορώντας πλήρως ακόμη και για τα προσχήματα, εμφανίζει ένα σχέδιο νόμου το οποίο αποτελεί την «ταφόπλακα» του συνεργατισμού.
Με το υπό διαβούλευση σχέδιο, καταργείται το υπάρχον νομικό πλαίσιο χωρίς να βελτιώνονται σημεία που θα διευκόλυναν τις προϋποθέσεις συνεργασίας. Η «καινοτομία» του δε, στηρίζεται στην παράγραφο 3 του άρθρου 6, η οποία μετατρέπει τους συνεταιρισμούς σε όργανα ελέγχου των καρτέλ, τα οποία λυμαίνονται διαχρονικά τον αγροτικό χώρο.
Δίνεται η δυνατότητα συμμετοχής στα αγροτικά σχήματα «μελών-επενδυτών», μη χρηστών, με πλήρες δικαίωμα ψήφου και συμμετοχής στα όργανα διοίκησης του συνεταιρισμού.
Η ΝΔ απολύτως συνεπής στις προεκλογικές της εξαγγελίες, ενισχύει τα μονοπώλια και μετατρέπει τον αγρότη σε εργάτη γης, χωρίς καμία δυνατότητα αντίδρασης, ούτε καν μέσω του συνεργατισμού.
Πρόκειται για μια εξέλιξη επικίνδυνη για τον πολύπαθο πρωτογενή τομέα, απέναντι στην οποία θα πρέπει να δημιουργηθεί ισχυρό μέτωπο αντίδρασης, εάν πραγματικά θέλουμε να υπάρχει αγροτική παραγωγή στη χώρα μας.
* Η Παναγιώτα Βράντζα είναι Κτηνίατρος, πρ. Βουλευτής Ν. Καρδίτσας του ΣΥΡΙΖΑ