Θωμάς Γκιάτας: Δεν μπορούμε να ανταγωνιστούμε τις προσφορές

Related Articles

• Νίκος Κακαφίκας: Η πολιτεία ασκεί μόνο τον ελεγκτικό της ρόλο χωρίς να αφουγκράζεται τα προβλήματα του κλάδου
• Βαλάντης Μπιτόπουλος: Αντέξαμε την αφαίμαξη του κρεοπώλη, τώρα απαιτούμε οικονομική στήριξη για να επιβιώσουμε
• Ιάκωβος Σαγιάς: 50 και πλέον χρόνια εμπειρίας στον εξοπλισμό του κρεοπωλείου

Η Κοζάνη είναι μια σχετικά μικρή πόλη, η οποία έχει περίπου 60 κρεοπωλεία, μαζί με την γύρω περιοχή. Παρά την ύπαρξη ενός συμπλέγματος μεγάλων εργοστασίων της ΔΕΗ στην περιοχή αντιμετωπίζει σήμερα έντονο πρόβλημα ανεργίας, που φθάνει το 28% και τα εισοδήματα των εργαζομένων έχουν μειωθεί αισθητά. Το σωματείο των κρεοπωλών είναι από τα παλαιότερα της χώρας και αρκετά δραστήριο. Ο πρόεδρος του Σωματείου Θωμάς Γκιάτας μας μιλά για τα ιδιαίτερα ζητήματα που απασχολούν τους επαγγελματίες της πόλης.

 

Συνέντευξη στον Γιώργο Κατερίνη

Δημοσιεύτηκε στο Meat News, Τ. 29, Ιούλιος-Αύγουστος 2015

 

-Υπάρχουν κάποια ιδιαίτερα ζητήματα που σας απασχολούν;

Έτσι όπως είναι σήμερα τα πράγματα το μεγαλύτερό μας πρόβλημα είναι ο αθέμιτος ανταγωνισμός από τα σούπερ μάρκετ. Οι τιμές στις προσφορές που κάνουν χωρίς να αναφέρουν προέλευση, ποιότητα κ.λπ. δελεάζουν τον κόσμο και φυσικά αυτό έχει να κάνει και με την κρίση που βιώνουμε. Όταν εμείς πουλούσαμε 9,00 - 9,30 ευρώ το αρνί το Πάσχα και αυτοί πουλούσαν 5 ευρώ πώς να τους ανταγωνιστούμε. Εμείς αγοράζαμε τα αρνιά στα 6,5 ευρώ και φανταστείτε ότι εδώ η περιοχή έκανε φέτος εξαγωγή στην Ιταλία.

 

-Ο ανταγωνισμός είναι μόνο το Πάσχα;

Όχι, γενικά. Βγάζουν εβδομαδιαία φυλλάδια με τις τιμές και ο κόσμος παρασύρεται. Δεν μπορεί ο καταναλωτής να καταλάβει ότι σε μια κλειστή κοινωνία όπως η Κοζάνη τα χρήματα που παίρνω εγώ θα ξαναγυρίσουν σε αυτόν, κάνουν κύκλο. Αν σπάσει αυτός ο κύκλος, αυτή η αλυσίδα και τα χρήματα φύγουν δεν ξαναγυρίζουν στην πόλη.

 

-Η περιοχή σας έχει αρκετή κτηνοτροφία;

Παλαιότερα είχε, αλλά πλέον αφού δεν υπάρχει και γι αυτούς αγορά, σιγά - σιγά μειώνεται. Εμείς εδώ γνωριζόμαστε με τα μικρά μας ονόματα. Πριν πάρουμε τα αρνιά από τους παραγωγούς, τα έχουμε προπληρώσει για να μπορέσουν και αυτοί να επιβιώσουν. Είναι τελείως διαφορετική η σχέση από ότι με τους εμπόρους, εμείς τους στηρίζουμε και δεν μπορούμε να τους μειώσουμε την τιμή. Κάθε κρεοπωλείο έχει από πίσω πέντε κτηνοτρόφους, κάθε κτηνοτρόφος δυο γεωργούς και έτσι σβήνοντας ένα κρεοπωλείο σβήνει όλη η παραγωγή.

 

-Ποιες είναι οι κινήσεις που κάνετε ως σωματείο για να προβάλλετε το επάγγελμά σας;

Κάνουμε κάποια φυλλάδια, καμπάνιες για το παραδοσιακό κρεοπωλείο, αλλά εμείς δεν έχουμε την οικονομική άνεση, όπως τα μεγάλα καταστήματα. Συνήθως κάνουμε καμπάνιες στις γιορτές στα τοπικά κανάλια και τα ραδιόφωνα. Όταν υπάρχει μια γενικότερη κρίση που αγγίζει την τσέπη του καθενός αρχίζει να ξεχνάει την ποιότητα και ψάχνει πρώτα την τιμή.

 

-Σε τι κατάσταση βρίσκονται τα καταστήματά σας;

Θα έλεγα ότι το 80% των κρεοπωλείων είναι εκσυγχρονισμένα, είναι «μπουτίκ». Κάνουν παρασκευάσματα, έχουν εργαστήρια. Υπάρχει ένα μικρό ποσοστό παραδοσιακών μαγαζιών που κυρίως αφορά παλιούς κρεοπώλες, οι οποίοι βρίσκονται κοντά στη σύνταξη, αλλά και αυτά εφόσον τα αναλάβουν οι νεώτεροι θα τα εκσυγχρονίσουν.

 

-Πείτε κάτι ιδιαίτερο για την παράδοση του Σωματείου.

Το σωματείο μας έχει ιδρυθεί το 1912, είναι από τα παλιότερα κι έχει μια εικόνα του Αρχαγγέλου Μιχαήλ, η οποία χρονολογείται από το 1837. Κάθε χρόνο στη γιορτή του Αγίου κλείνουμε τα καταστήματά μας και μαζευόμαστε με τις οικογένειές μας σε μια εκκλησία. Κάθε χρόνο κληρώνουμε την εικόνα και σε όποιον συνάδελφο τύχει αυτός την κρατά στο σπίτι του για 40 μέρες. Ύστερα την γυρίζει από κρεοπώλη σε κρεοπώλη. Την επόμενη χρονιά αυτός ορίζει μια εκκλησία, στην οποία θα γίνει η γιορτή.