Πώς να γιορτάσεις στις μέρες μας την… «Ημέρα Ελληνικού Εμπορίου»;
Related Articles
Εντός των συνθηκών κρίσης που διάγουμε τα τελευταία 7-8 χρόνια, είναι μάλλον υπερβολή να πούμε ότι σήμερα 22 Σεπτεμβρίου 2017, είναι μια μέρα γιορτής για το Ελληνικό Εμπόριο. Από το 2005, η 22η Σεπτεμβρίου καθιερώθηκε επίσημα από την Πολιτεία, ως η «Ημέρα Ελληνικού Εμπορίου». Είναι η ημέρα κατά την οποία το Ελληνικό Εμπόριο τιμά την ιστορία και την παράδοσή του, προβληματίζεται για το παρόν και σχεδιάζει το μέλλον.
Πώς να γιορτάσεις όμως σήμερα την «Ημέρα Ελληνικού Εμπορίου»; Τα πράγματα γίνονται όλο και πιο δύσκολα για τον μέσο καταναλωτή, άρα και για τον έμπορο. Ας αναλογιστούμε μόνο πόσα δισεκατομμύρια πρέπει να καταβάλουν για φόρους οι πολίτες μέχρι το τέλος του έτους… Ή πόσοι είναι εκείνοι που έχουν ακόμη δουλειά. Ή πόσοι είναι εκείνοι που μπορούν να τα βγάζουν πέρα αξιοπρεπώς κάθε μήνα. Αλλά και μιλώντας για τους εμπόρους: πόσοι είναι αυτοί που δεν χρωστάνε σε ταμεία-εφορία-προμηθευτές, και που δεν αισθάνονται το βάρος να μεγαλώνει στις πλάτες τους κάθε μήνα...
Σε αυτό το πλαίσιο, η «Ημέρα Ελληνικού Εμπορίου» κινδυνεύει να χάσει τη σημασία της. «Δυστυχώς και φέτος, ελέω κρίσης, δεν υπάρχουν πολλά περιθώρια για εορτασμούς αντάξιους της μεγάλης σημασίας του εμπορίου για την κοινωνία και την χώρα γενικότερα», όπως σωστά αναφέρει σε σημερινή ανακοίνωσή της η Ελληνική Συνομοσπονδία Εμπορίου και Επιχειρηματικότητας (ΕΣΕΕ).
Εν τούτοις, ακόμη και σήμερα, εντός κρίσης, οι συμβολισμοί μπορεί να έχουν τη σημασία τους. Ειδικά από τη στιγμή που το εμπόριο είναι ένας από τους πυλώνες όχι μόνο της οικονομίας, αλλά και της κοινωνίας. Ας αναλογιστούμε ότι οι εμπορικοί δρόμοι σε όλες τις πόλεις της Ελλάδας είναι σημείο τοπικής αναφοράς, και ότι οι εμπορικές επιχειρήσεις είναι σημαντικοί κόμβοι διατήρησης της κοινωνικής συνοχής. Αυτό ακριβώς είναι που δεν μπορούν να καταλάβουν όλοι όσοι απαιτούν, επιβάλλουν, νομοθετούν διαρκή μέτρα εσωτερικής υποτίμησης και απογείωσης της μιζέριας.
Σε αυτό το πνεύμα κινείται και η ανακοίνωση της ΕΣΕΕ, που μεταξύ άλλων επισημαίνει:
«Σήμερα, το ελληνικό εμπόριο είναι ένας από τους σημαντικότερους και συνεπείς εργοδότες στην χώρα, απασχολούσε και απασχολεί κοινωνικές ομάδες που αντιμετώπιζαν προβλήματα και προ κρίσης – γυναίκες και νέους – και αποτελεί επαγγελματική διέξοδο για χιλιάδες συμπολίτες που «χτυπήθηκαν» από την κρίση της τελευταίας επταετίας. [...] Ωστόσο, δεν μπορούμε να παραγνωρίσουμε το γεγονός ότι, δώδεκα χρόνια μετά την πρώτη Ημέρα Ελληνικού Εμπορίου η κατάσταση στην αγορά είναι εντελώς διαφορετική. Η μεγάλη οικονομική και κοινωνική κρίση των τελευταίων χρόνων έπληξε δραματικά τον κλάδο μας. Οι εμπορικές επιχειρήσεις έζησαν την μεγάλη πτώση των τζίρων τους, αντιμετώπισαν την παντελή έλλειψη ρευστότητας, υπέστησαν τεράστιες φορολογικές και ασφαλιστικές επιβαρύνσεις και σε πολλές περιπτώσεις οδηγήθηκαν σε λουκέτο. Η πραγματική οικονομία δοκιμάστηκε ποικιλοτρόπως και μειώθηκε δραστικά ως μέγεθος, μεταβλήθηκαν καταναλωτικές συνήθειες και επιχειρηματικές στρατηγικές, παγιώθηκε ένα αρνητικό κλίμα στην αγορά. Η αγωνία της επιβίωσης κυριαρχεί στις προσωπικές και επαγγελματικές μας ζωές, η εξασφάλιση της επόμενης ημέρας είναι το ζητούμενο κάθε εμπόρου, η αίσθηση ότι οι εξελίξεις υπερβαίνουν την ευσυνείδητη ατομική μας προσπάθεια οδηγεί σε αναπόφευκτες εσωστρέφειες. Από την άλλη πλευρά, όμως, ο Έλληνας έμπορος έχει μάθει να ζει με την πίεση και το ρίσκο. Έχει πηγαίο δαιμόνιο και γνωρίζει καλά το αντικείμενό του. Προσφέρει ποιοτικές υπηρεσίες και προϊόντα και μπορεί να προσαρμόζεται στις απότομες μεταβολές της αγοραστικής κίνησης. Για οκτώ χρόνια δίνουμε έναν άνισο αγώνα που κράτησε, ωστόσο, ζωντανούς πολλούς από εμάς και μας έδωσε τη δυνατότητα να αισιοδοξούμε για καλύτερες ημέρες».