Ενστάσεις και προτάσεις των εκτροφέων βραχυκερατικής για τη Συνδεδεμένη στο βόειο κρέας

Related Articles

• Νέα ΚΥΑ με τροποποιήσεις για την προστασία του κρέατος και την αποφυγή ελληνοποιήσεων
• Αναγνώριση της ΕΔΟΤΟΚΚ ως αντιπροσωπευτικής οργάνωσης και στο βόειο κρέας
• AHDB: Η χαμηλότερη ζήτηση βόειου κρέατος στην Ε.Ε. αυξάνει τις τιμές

Τον προβληματισμό, τις ενστάσεις αλλά και περαιτέρω διευκρινίσεις σχετικά με το Στρατηγικό Σχέδιο για τη νέα ΚΑΠ (2023-2027) ζητά επισήμως με επιστολή προς τον υπουργό ΥΠΑΑΤ και τον Γ.Γ. Αγροτικής Πολιτικής, η Ένωση Εκτροφέων Ελληνικής Βραχυκερατικής Φυλής Βοοειδών (ΕΕΕΒΦΒ).

Τα θέματα που εγείρει η Ένωση αφορούν τη Συνδεδεμένη Ενίσχυση στο βόειο κρέας και έρχεται σε συνέχεια της ανάρτησης των κειμένων του Στρατηγικού Σχεδίου ΚΑΠ (2023-2027) από το ΥΠΑΑΤ και στο πλαίσιο αντιθέσεων που έχουν φανεί στον κτηνοτροφικό κλάδο.

Όπως αναφέρει η Ένωση, ζητά συγκεκριμένες διευκρινίσεις, «με βασικότερη το αν κάποιος βοοτρόφος –στην εκμετάλλευση του οποίου γεννιέται ο μόσχος– δικαιούται να λάβει δύο (2) συνδεδεμένες ενισχύσεις και συγκεκριμένα την «Α και Β» ή την «Α και Γ», ανάλογα με το αν ο ίδιος βοοτρόφος θα οδηγήσει το ίδιο ζώο σε σφαγή στην ηλικία των 11-12 μηνών ή στους 14-20 μήνες».  

Τα βασικά σημεία στα οποία εστιάζει η ΕΕΕΒΦΒ είναι τα εξής:

1. Σε πολλά σημεία του κειμένου του ΣΣ ΚΑΠ (2023-2027), καθώς και στα συνοδευτικά αρχεία, αναφέρονται στόχοι όπως «Καλύτερη στόχευση των προαιρετικών συνδεδεμένων ενισχύσεων», η «Μείωση των ανισοτήτων στην κατανομή των συνολικών ενισχύσεων ανά εκμετάλλευση», η «Αύξηση της αξίας παραγωγής και της παραγωγικότητας στην κρεοπαραγωγό βοοτροφία και πιο ορθολογική διανομή της συνδεδεμένης ενίσχυσης στον τομέα του βοείου κρέατος» και η «Μείωση της ελλειμματικότητας στα κτηνοτροφικά προϊόντα (χοιρινό κρέας, βόειο κρέας, αγελαδινό γάλα) και τις ζωοτροφές (κτηνοτροφικά σιτηρά και σόγια)», οι οποίοι είναι απολύτως ορθοί. Όμως με τις προβλέψεις που έχουν κατατεθεί στο ίδιο ΣΣ όσον αφορά τις συνδεδεμένες ενισχύσεις για το βόειο κρέας, δεν φαίνεται αυτοί οι στόχοι να είναι επιτεύξιμοι, μεταξύ άλλων, διότι δεν δίνεται καμία έμφαση στην στήριξη των ελληνικών εκτροφών.
2. Η σημαντική μείωση του ποσού για τις γεννήσεις στην εκτροφή από θηλυκά ζώα ηλικίας 18 μηνών έως 12 ετών, από τα περίπου 150 ευρώ της τρέχουσας ΚΑΠ (2014-2020) στα 32 ή 40 ευρώ στο μέλλον ανατρέπει πλήρως τα οικονομικά δεδομένα των βοοτρόφων, και ειδικά αυτών που πωλούν ζώντες μόσχους σε παχυντές στην ηλικία των 4-10 μηνών και δεν τα οδηγούν οι ίδιοι στο σφαγείο, κυρίως λόγω ελλιπών υποδομών στις εκτροφές τους και υψηλότατου κόστους διατροφής των μόσχων.  
3. Με το παραπάνω ποσό, καθώς και τις προβλέψεις για τους μόσχους των κατηγοριών Β και Γ, δεν ενισχύεται σε καμία περίπτωση η διατήρηση μοσχίδων αναπαραγωγής στην εκτροφή, η οποία είναι απολύτως απαραίτητη για την ανανέωση και εξυγίανση των κοπαδιών. Συνεπώς, είτε πρέπει να αυξηθεί το παραπάνω ποσό είτε να δοθεί ειδική ενίσχυση για τις μοσχίδες αναπαραγωγής, πρόταση που διατυπώθηκε πρώτα από τους συναδέλφους της Ανατολικής Μακεδονίας – Θράκης.
4. Με την πρόβλεψη για ενίσχυση των μόσχων που οδηγούνται σε σφαγή στην ηλικία των 11-12 μηνών ή στους 14-20 μήνες (σ.σ.: η ηλικία των 13 μηνών θα πρέπει επίσης να περιληφθεί εδώ προς αποφυγή προβλημάτων) είναι ολοφάνερο ότι το μεγαλύτερο ποσοστό των ποσών για τις συνδεδεμένες ενισχύσεις στο βόειο κρέας κατευθύνεται στους παχυντές, οι οποίοι: (α) ήδη ενισχύονται σε μεγάλο βαθμό και ποικιλοτρόπως, και (β) καλούνται απλά να κρατήσουν τους μόσχους των δύο κατηγοριών στις μονάδες τους για πέντε (5) μήνες πριν τη σφαγή, κάτι που ούτως ή άλλως ήδη κάνουν, είτε πρόκειται για ζώα που γεννήθηκαν στην Ελλάδα είτε για εισαγόμενα, που αποτελούν και την πλειονότητα των ζώων που σφάζουν. Η απόφαση αυτή σίγουρα ΔΕΝ ενισχύει την ελληνική βοοτροφία. Το πιθανότερο είναι να οδηγήσει σε αύξηση των εισαγωγών και κατά συνέπεια την ενίσχυση της βοοτροφίας άλλων χωρών από τις οποίες εισάγουμε ζώα.
5. Στην περίπτωση που ο εκτροφέας στην εκμετάλλευση του οποίου γεννιέται ο μόσχος, δεν δικαιούται να λάβει δύο (2) συνδεδεμένες ενισχύσεις, δηλαδή την «Α» (για την γέννηση) και την «Β» ή την «Γ» (όταν ο ίδιος θα οδηγεί τους μόσχους στο σφαγείο), μιλάμε για την ολοκληρωτική καταστροφή της ελληνικής εκτατικής βοοτροφίας. Η ανησυχία μας επί αυτού ακριβώς του ζητήματος εντείνεται από το γεγονός ότι εξετάζοντας τα ποσά που φαίνεται να διατίθενται για τις κατηγορίες «Α», «Β» και «Γ» (με τους αντίστοιχους προβλεπόμενους αριθμούς ζώων ανά έτος), φαίνεται τα ποσά να μην επαρκούν για τη λήψη της «Α» και της «Β»/«Γ» ενίσχυσης, θέμα που απαιτεί σαφή διευκρίνιση όπως αναφέρθηκε και παραπάνω.

Προτάσεις των εκτροφέων βραχυκερατικής

Με σκοπό την ενίσχυση και βελτίωση των συνθηκών λειτουργίας και της οικονομικής απόδοσης των εκτροφών εκτακτικής βοοτροφίας και ειδικά σε (πολλαπλώς) μειονεκτικές περιοχές, η Ένωση θέτει δημόσια στο τραπέζι της συζήτησης τις προτάσεις της:

1. Την αύξηση του ποσού της συνδεδεμένης ενίσχυσης για τις γεννήσεις εντός εκτροφής, με παράλληλη αύξηση του ορίου ηλικίας για τα επιλέξιμα θηλυκά ζώα αναπαραγωγής των αυτόχθονων φυλών βοοειδών από το όριο των 12 ετών στα 18 έτη, καθώς τα συγκεκριμένα ζώα διακρίνονται για τον μακρύ παραγωγικό τους βίο, παρά τις δύσκολες συνθήκες εκτροφής.
2. Για τους βοοτρόφους που οδηγούν τους μόσχους τους στο σφαγείο σε ηλικία 11-12 μηνών ή 13-20 μηνών, να δοθεί ξεκάθαρα η δυνατότητα λήψης ΚΑΙ των δύο (2) αντίστοιχων ποσών συνδεδεμένης ενίσχυσης.
3. Την θέσπιση ειδικής ενίσχυσης για τις μοσχίδες αναπαραγωγής που διατηρούνται στην εκτροφή.
4. Την θεσμοθέτηση και χρήση ηλεκτρονικών μη αφαιρούμενων μέσων σήμανσης (ενδοστομαχικοί βόλοι) στα βοοειδή, ώστε να εκλείψουν τα φαινόμενα παραποίησης στοιχείων και εξαπάτησης «του συστήματος», πρακτικές οι οποίες αδικούν κατάφορα τους πραγματικούς κτηνοτρόφους για το σύνολο του φάσματος των ενισχύσεων/επιδοτήσεων.

Κλείνοντας, οι εκτροφείς βραχυκερατικής καλούν τον υπουργό ΥΠΑΑΤ να προβεί «σε ουσιαστική δημόσια διαβούλευση των προβλέψεων για την εφαρμογή της νέας ΚΑΠ (ενόψει σύνταξης και των απαραίτητων εφαρμοστικών υπουργικών αποφάσεων), καθώς και για την επίλυση των σημαντικών προβλημάτων του κλάδου της εκτατικής βοοτροφίας, πολλά από τα οποία είναι κοινά με άλλους κλάδους της εκτατικής κτηνοτροφίας, όπως (ενδεικτικά) η ανάγκη άμεσης εκπόνησης των Διαχειριστικών Σχεδίων Βόσκησης, η υλοποίηση έργων βελτίωσης των φυσικών βοσκοτόπων, η ανάγκη νομοθέτησης διαδικασιών σφαγής ζώων σε περιοχές όπου δεν υπάρχουν σφαγεία και η εν γένει διευκόλυνση της λειτουργίας σφαγείων σε απομακρυσμένες περιοχές και βιολογικές εκτροφές στα πρότυπα άλλων ευρωπαϊκών χωρών, η βελτίωση του συστήματος καταγραφής των ζημιών και αποζημίωσης από επιθέσεις άγριων ζώων από τον ΕΛΓΑ και η ανάγκη στελέχωσης των αρμοδίων κρατικών και περιφερειακών υπηρεσιών με γεωτεχνικούς ζωοτεχνικών ειδικοτήτων για την έγκαιρη πραγματοποίηση ελέγχων».