Meat News #131
Παγκόσμιο Σχέδιο Δράσης για την υποστήριξη της οικογενειακής γεωργίας
Story Highlights
- Περισσότερο από το 80% όλων των εκμεταλλεύσεων παγκοσμίως είναι κάτω από δύο εκτάρια
- Οι οικογενειακές εκμεταλλεύσεις καταλαμβάνουν περίπου το 70-80% των γεωργικών εκτάσεων και παράγουν πάνω από το 80% των τροφίμων σε αξία
- Οι γυναίκες αποδίδουν σχεδόν το 50% της γεωργικής εργασίας, αλλά κατέχουν μόνο 15% της γεωργικής γης
- Η ορεινή γεωργία είναι σε μεγάλο βαθμό οικογενειακή γεωργία
Related Articles
Ο Οργανισμός Τροφίμων και Γεωργίας (FAO) και το Διεθνές Ταμείο Αγροτικής Ανάπτυξης (IFAD) παρουσίασαν σήμερα το πρόγραμμα των Ηνωμένων Εθνών με τίτλο «Η Δεκαετία της Οικογενειακής Γεωργίας 2019-2028», καθώς και ένα Παγκόσμιο Σχέδιο Δράσης για τη στήριξη των αγροτών σε οικογενειακών εκμεταλλεύσεων, ειδικά εκείνων στις αναπτυσσόμενες χώρες.
Οικογενειακές είναι σήμερα περισσότερες από το 90% των γεωργικών εκμεταλλεύσεων παγκοσμίως, παράγουν δε το 80% του συνόλου της διατροφής στον πλανήτη, με όρους αξίας. Είναι βασικοί παράγοντες της βιώσιμης ανάπτυξης, στην οποία συμπεριλαμβάνεται ο τερματισμός της πείνας στον πλανήτη, και όλες οι μορφές υποσιτισμού.
Η Δεκαετία της Οικογενειακής Γεωργίας αποσκοπεί να δημιουργήσει ένα ευνοϊκό περιβάλλον που ενισχύει τη θέση των οικογενειακών εκμεταλλεύσεων και μεγιστοποιεί τη συμβολή τους στην παγκόσμια επισιτιστική ασφάλεια και διατροφή, και σε ένα υγιές και βιώσιμο μέλλον.
Το Παγκόσμιο Σχέδιο Δράσης παρέχει λεπτομερείς κατευθύνσεις για συλλογικές και συνεκτικές δράσεις που μπορεί να αναλάβει η διεθνής κοινότητα το χρονικό διάστημα 2019-2028. Υπογραμμίζει μεταξύ άλλων την ανάγκη να αυξηθεί, για τους αγρότες οικογενειακών εκμεταλλεύσεων, η πρόσβαση σε συστήματα κοινωνικής προστασίας, σε χρηματοδότηση, σε αγορές, σε κατάρτιση και σε ευκαιρίες δημιουργίας εισοδήματος.
Η οικογενειακή γεωργία περιλαμβάνει την παραγωγή όλων των τροφίμων (φυτικής προέλευσης, κρέατος, ψαριών, άλλων ζωικών προϊόντων όπως τα αυγά ή τα γαλακτοκομικά, και τρόφιμα που καλλιεργούνται σε γεωργικές εκτάσεις, δάση, βουνά ή ιχθυοτροφεία) που διαχειρίζεται μια οικογένεια και εξαρτάται κατά κύριο λόγο από την οικογενειακή εργασία τόσο των γυναικών όσο και των ανδρών. Πρέπει επίσης να σημειωθεί ότι οι οικογενειακές αγροτικές εκμεταλλεύσεις παρέχουν υγιεινά τρόφιμα, αλλά και τρόφιμα που συνδέονται με πολιτισμικές καταβολές των τοπικών κοινωνιών, ενώ παρέχουν ευκαιρίες απασχόλησης εντός και εκτός του αγροτικού τομέα και βοηθούν στην ανάπτυξη των αγροτικών οικονομιών. Διατηρούν και αποκαθιστούν τη βιοποικιλότητα και τα οικοσυστήματα και χρησιμοποιούν μεθόδους παραγωγής που μπορούν να συμβάλουν στη μείωση ή την αποτροπή των κινδύνων από την κλιματική αλλαγή.
Τι περιλαμβάνει το Παγκόσμιο Σχέδιο Δράσης
Παρόλο που η οικογενειακή γεωργία παράγουν το μεγαλύτερο μέρος της διατροφής μας, παραδόξως βρίσκονται αντιμέτωποι με τη φτώχεια, ειδικά στις αναπτυσσόμενες χώρες. Δεν έχουν ικανοποιητική πρόσβαση σε πόρους και υπηρεσίες για να στηρίξουν την παραγωγή τροφίμων και την τοποθέτηση στην αγορά. Η υποδομή τους είναι φτωχή. Η φωνή τους δεν ακούγεται στις πολιτικές διαδικασίες. Οι περιβαλλοντικές και κλιματικές συνθήκες στις οποίες βασίζονται, βρίσκονται σε απειλή. Σε γενικές γραμμές, οι γυναίκες αγρότισσες αντιμετωπίζουν μεγαλύτερους περιορισμούς. Οι νέοι αγρότες είναι επίσης ιδιαίτερα ευάλωτοι, καθώς λείπουν τα κίνητρα για ευκαιρίες απασχόλησης εντός και εκτός γεωργίας.
Το Παγκόσμιο Σχέδιο Δράσης περιλαμβάνει συγκεκριμένες δραστηριότητες για την αντιμετώπιση τέτοιων προκλήσεων, και απευθύνεται σε κυβερνήσεις, υπηρεσίες των Ηνωμένων Εθνών, διεθνή χρηματοπιστωτικά ιδρύματα, αγρότες και οργανώσεις παραγωγών, ακαδημαϊκά και ερευνητικά ιδρύματα, οργανώσεις της κοινωνίας των πολιτών, αλλά και στον ιδιωτικό τομέα, περιλαμβανομένων μικρών και μεσαίων επιχειρήσεων.
Τέτοιες δραστηριότητας περιλαμβάνουν: - Ανάπτυξη και εφαρμογή ενός πλαισίου (ολοκληρωμένες πολιτικές, επενδύσεις, θεσμικές πρωτοβουλίες) που να υποστηρίζει την οικογενειακή γεωργία σε τοπικό, εθνικό και διεθνές επίπεδο.
- Υποστήριξη των νέων αγροτών και των γυναικών, επιτρέποντάς τους την πρόσβαση σε παραγωγικά περιουσιακά στοιχεία, φυσικούς πόρους, πληροφορία, εκπαίδευση, αγορές, συμμετοχή στις διαδικασίες χάραξης πολιτικής.
- Ενίσχυση των οργανώσεων οικογενειακών αγροτών και της δυνατότητάς τους να παράγουν γνώση και να συνδέουν την τοπική (παραδοσιακή) γνώση με νέες λύσεις.
- Βελτίωση των μέσων διαβίωσης, πρόσβαση σε βασικές κοινωνικές και οικονομικές υπηρεσίες, προώθηση διαφοροποιημένης παραγωγής που θα μειώνει τους κινδύνους και θα αυξάνει τις οικονομικές αποδόσεις.
[Κεντρική φωτο: FAO/K. Purevraqchaa]
