Meat News #132
Οι παράγοντες που εκτόξευσαν τις τιμές των αμνοεριφίων
Related Articles
Σταυρόλεξο για δυνατούς λύτες έχει γίνει η τιμή του αμνοεριφίου, αφού είναι πολλοί οι παράγοντες που φέτος δημιουργούν ακόμα πιο ασφυκτικές πιέσεις. Στο τεύχος του περιοδικού Meat News που κυκλοφορεί, όπου φιλοξενείται αναλυτικό ρεπορτάζ για τις τιμές του κρέατος, περιλαμβάνεται και το ακόλουθο κείμενο:
Τι γίνεται με τα αμνοερίφια
Η τιμή στα αμνοερίφια, παρά τα σκαμπανεβάσματα, παραμένει γενικά ψηλά προβληματίζοντας την αγορά και τον καταναλωτή, που είναι ερωτηματικό πόσο αντέχει η τσέπη του για να αγοράσει στα 11-12 ευρώ ή και περισσότερο. Οι κτηνοτρόφοι λένε (σ.σ. στα μέσα Μαρτίου) ότι οι τιμές είναι ικανοποιητικές σε σχέση με αυτά που έπαιρναν τα προηγούμενα χρόνια και σε αυτό βοηθάνε και οι εξαγωγές. Ιταλία, Ισπανία, Πορτογαλία είναι αγορές που έδωσαν μεγάλη διέξοδο στην ελληνική παραγωγή αιγοπρόβειου τα τελευταία χρόνια.
Ωστόσο, η συζήτηση για τις τιμές είναι άμεσα εξαρτώμενη από το κόστος. Και με τους συντελεστές του κόστους να χτυπάνε μεγάλα ύψη, η ικανοποιητική τιμή στον παραγωγό αποκτά ξεχωριστή διάσταση. «Το κόστος εκτοξεύθηκε από Σεπτέμβρη-Οκτώβρη, τότε που φωνάζαμε ότι τα δύσκολα είναι μπροστά μας» εξηγεί στο Meat News ο Αργύρης Μπαϊρακτάρης, πρόεδρος του Κτηνοτροφικού Συνεταιρισμού Τυρνάβου. Όπως λέει χαρακτηριστικά, «Τα δύσκολα δεν μας τα ’φερε ο πόλεμος. Τώρα βέβαια έγιναν ακόμα πιο δύσκολα γιατί δεν μπορούν να γίνουν εισαγωγές απ’ έξω, καλαμπόκια, στάρια, κριθάρια από Ουκρανία και Ρωσία. Ακόμη και η εγχώρια παραγωγή έχει πρόβλημα, δεν έχουν να σπείρουν οι άνθρωποι γιατί δεν έχουν να βάλουν λιπάσματα. Οι ζωοτροφές θα εξελιχθούν σε μεγάλο θέμα, κι όχι μόνο λόγω κόστους. Αν και τώρα πια δεν ρωτάμε πόσο κάνει, αλλά αν υπάρχει. Αυτή τη στιγμή υπάρχει σχετική επάρκεια, αλλά φοβόμαστε γι’ αυτό που έρχεται μετά από μερικούς μήνες για τις ζωοτροφές».
Όπως λέει ο ίδιος, το υψηλό κόστος του κτηνοτρόφου παίζει ρόλο και στην επάρκεια ή αντιθέτως στην έλλειψη αρνιών από την πασχαλινή αγορά. Μαζί με τις εξαγωγές που γίνονται για το Πάσχα των Καθολικών (σ.σ. μια εβδομάδα νωρίτερα από το Πάσχα των Ορθοδόξων φέτος) πρέπει να συνυπολογιστεί και το γεγονός ότι οι κτηνοτρόφοι φέρονται ιδιαίτερα προβληματισμένοι: με τέτοια κόστη, μπορούν να περιμένουν τα μέσα Απριλίου για να σφάξουν; «Ειδικά τα τελευταία χρόνια, εκτός από πέρυσι, όσοι κράτησαν τα αρνιά μέσα για το Πάσχα, όταν πήγαν στην τελική ευθεία για να σφάξουν είχαν μια δυσάρεστη έκπληξη. Περίμεναν να πάρουν 7-8 ευρώ το κιλό για να βγάλουν τα έξοδα, και πήραν 4-5 ευρώ. Πολλοί τώρα δεν ρισκάρουν να τα πάνε μέχρι τις παραμονές του Πάσχα. Προτιμούν να τα σφάξουν τώρα με 5 ευρώ, να πάρουν το γάλα και να τους έρθει μία η άλλη – έτσι θα γλιτώσουν και το τάισμα».
Σε αυτό το πλαίσιο, που ο παραγωγός δέχεται πολλαπλές πιέσεις, ο κ. Μπαϊρακτάρης παρεμβάλλει μία ακόμη διάσταση, που έχει τη σημασία της. Τα πλήγματα που δέχεται ο κτηνοτρόφος επί χρόνια, και η αποτυχία της Πολιτείας να σταθεί ουσιαστικά δίπλα του, διώχνουν τους ανθρώπους από τη δραστηριότητα αυτή. «Όπως εξελίσσεται η κατάσταση, δεν θα υπάρχουν σε λίγο καιρό πρόβατα και γίδια. Τώρα σφάζονται κοπάδια ολόκληρα. Οι λόγοι είναι πολλοί: Πρώτο, δεν υπάρχουν εργατικά χέρια. Δεύτερο, το κόστος. Τρίτο, δεν υπάρχει ζήτηση να αγοράσει κάποιος τα ζώα. Με όλες τις δυσκολίες που υπάρχουν, και τον μέσο όρο ηλικίας στο επάγγελμα να αυξάνεται, όσοι κρατούσαν με νύχια και με δόντια το κοπάδι αποφασίζουν την έξοδό τους και μη βρίσκοντας ενδιαφερόμενους για να δώσουν τα ζώα, τα οδηγούν σε σφαγή κι έτσι φεύγει το ζωικό κεφάλαιο. Στην περιοχή μου, από τα 100 κοπάδια έχουν φύγει τα 30 την τελευταία τετραετία. Επειδή αυτά σφάζονται, υπάρχει κρέας. Σε λίγα χρόνια όμως θα υπάρχει;»
