Μειώνονται οι κρατικές ενισχύσεις
Related Articles
Ο νέος μηχανισμός περιορισμού των δημοσιονομικών δαπανών, σύμφωνα με τους πρόσφατους κανόνες, δημιουργεί σοβαρές δυσκολίες για την κυβέρνηση στην αντιμετώπιση έκτακτων αναγκών λόγω φυσικών καταστροφών.
Η προσπάθεια να περιοριστούν οι δαπάνες του δημόσιου τομέα δεν αποτελεί μόνον την κατάργηση των επιδομάτων σε περιόδους κρίσης, αλλά επίσης δυσκολεύει την αντιμετώπιση άμεσων αναγκών λόγω φυσικών καταστροφών. Το κράτος πλέον δεν μπορεί να επανεξετάζει τις δημοσιονομικές δαπάνες, ακόμα και όταν αντιμετωπίζει σοβαρές φυσικές καταστροφές.
Με τις επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής να εντείνονται, οι καταστροφικές πυρκαγιές και οι πλημμύρες δεν είναι πλέον απίθανες ή συχνότητα κάθε 100 χρόνια, όπως παλιότερα πιστεύαμε. Αντίθετα, η Ελλάδα, όπως κάθε άλλη ευρωπαϊκή χώρα, θα πρέπει να είναι οικονομικά ετοιμότητα για τέτοιες φυσικές καταστροφές.
Σύμφωνα με πρόσφατη έκθεση της ΤτΕ, ο μεσοπρόθεσμος σχεδιασμός της δημοσιονομικής πολιτικής θα πρέπει να δίνει μεγαλύτερη έμφαση στην αξιολόγηση των κινδύνων και στη δημιουργία ικανών αποθεμάτων διαχρονικά. Αυτό θα επιτρέψει την αποτελεσματική στήριξη της οικονομίας σε περιόδους κρίσης.
Η σανίδα σωτηρίας προς το παρόν σε τέτοιες καταστάσεις έκτακτης ανάγκης είναι το Αποθεματικό για Φυσικές Καταστροφές, το οποίο ενισχύθηκε διπλάσια πέρυσι με την αύξηση του φόρου διαμονής στα ξενοδοχεία.
Η ανάδειξη του κανόνα δαπανών ως λειτουργικό κανόνα παρακολούθησης και συμμόρφωσης σημαίνει ότι οποιοδήποτε δημοσιονομικό περιθώριο θα πρέπει να αξιοποιείται είτε για τη δημιουργία αποθεματικού είτε για τη μείωση του δημόσιου χρέους. Κάθε έκτακτο μέτρο στην πλευρά των δαπανών θα πρέπει να χρηματοδοτείται από αντίστοιχη αύξηση των εσόδων.
Σύμφωνα με τους νέους κανόνες, η ενεργοποίηση της Διαδικασίας Υπερβολικού Ελλείμματος (ΔΥΕ) θα εξαρτάται από δύο κριτήρια: α) το κριτήριο του ελλείμματος, εάν υπερβαίνει το όριο του 3% του ΑΕΠ, και β) το κριτήριο του χρέους, εάν οι αποκλίσεις υπερβαίνουν συγκεκριμένο όριο (ετησίως ή σωρευτικά).
Η δημοσιονομική προσαρμογή που προβλέπεται από τη Διαδικασία Υπερβολικού Ελλείμματος παραμένει αμετάβλητη σε σύγκριση με το προηγούμενο πλαίσιο του Συμφώνου Σταθερότητας, με την ελάχιστη ετήσια προσπάθεια βελτίωσης του διαρθρωτικού ισοζυγίου να ορίζεται σε 0,5% του ΑΕΠ.
Το πρόστιμο σε περίπτωση μη συμμόρφωσης θα ανέρχεται έως και 0,05% του ΑΕΠ και θα συσσωρεύεται κάθε έξι μήνες μέχρι την υιοθέτηση αποτελεσματικών μέτρων.