Ζωονόσοι: 11 τομείς προτεραιότητας στην Ευρώπη για την αντιμετώπιση έκτακτων καταστάσεων
Related Articles
Μπορεί η Μάλτα να ολοκλήρωσε τον κύκλο της στη θέση της χώρας που ασκεί εκ περιτροπής την προεδρία της Ε.Ε. (από 1ης Ιουλίου ανέλαβε η Εσθονία), όμως κατάφερε να δώσει ώθηση σε μερικά ζητήματα με τα οποία ασχολήθηκε στη διάρκεια της εξάμηνης προεδρίας της. Ένα από αυτά αφορούν την υγεία των ζώων και τον βαθμό ετοιμότητας των κρατών μελών να αντιμετωπίσουν καταστάσεις έκτακτης ανάγκης.
Είναι χαρακτηριστικό ότι νωρίτερα τον Ιούνιο και συγκεκριμένα στις 23 Ιουνίου, οι προϊστάμενοι κτηνιατρικών υπηρεσιών από τα 28 κράτη μέλη της Ε.Ε. συμφώνησαν κοινή περαιτέρω πορεία για ετοιμότητα αντιμετώπισης καταστάσεων έκτακτης ανάγκης που αφορούν μεταδοτικές νόσους των ζώων στην Ε.Ε.
Η κοινή περαιτέρω πορεία για ετοιμότητα αντιμετώπισης καταστάσεων έκτακτης ανάγκης παρέχει σειρά στοιχείων που αποσκοπούν στην ενίσχυση των κοινών δράσεων σε τομείς όπως συστήματα έγκαιρης προειδοποίησης και εκτίμηση κινδύνου, με στόχο τη βελτίωση της ικανότητας της ΕΕ να προβλέπει, να προλαμβάνει και να ανταποκρίνεται σε διαμεθοριακές ζωονόσους.
Κατά τα πρόσφατα χρόνια, επιδημικές εξάρσεις εξαιρετικά μολυσματικών διαμεθοριακών ζωονόσων, όπως η αφρικανική πανώλη των χοίρων, η οζώδης δερματίτιδα, ο καταρροϊκός πυρετός του προβάτου και η γρίπη των πτηνών, είχαν σοβαρές επιπτώσεις στην ευρωπαϊκή κτηνοτροφία, καθώς και στην κίνηση και στο εμπόριο ζώων και ζωικών προϊόντων από τις πληγείσες περιοχές. Η επιδημική έξαρση και η εξάπλωση αυτών των καταστροφικών ασθενειών τόνισαν επίσης τη σημασία του καλού συντονισμού μεταξύ των κρατών μελών της Ε.Ε. και των γειτονικών τους χωρών προκειμένου να περιοριστούν οι συναφείς ζημίες.
Στην κατεύθυνση αυτή διαμορφώθηκε ένα πρόγραμμα με τους προϊσταμένους κτηνοτροφικών υπηρεσιών που εντοπίζει τρόπους για περαιτέρω βελτίωση του επιπέδου ετοιμότητας της Ε.Ε.
Η κοινή πορεία προς τα εμπρός οργανώνεται έτσι ώστε να αντανακλά τους τομείς προτεραιότητας που θα μπορούσαν να βελτιωθούν ώστε μελλοντικές κρίσεις να προλαμβάνονται και να αντιμετωπίζονται καλύτερα. Με φθίνουσα σειρά προτεραιότητας, είναι οι εξής:
1. Συστήματα έγκαιρης προειδοποίησης
2. Εκτίμηση κινδύνοy
3. Ευαισθητοποίηση ενδιαφερομένων φορέων
4. Σχέδια έκτακτης ανάγκης και εγχειρίδια δράσης
5. Προγράμματα κατάρτισης
6. Δικτύωση μεταξύ κρατών μελών
7. Τράπεζες αντιγόνων/εμβολίων
8. Ανάπτυξη υποδειγμάτων εξάπλωσης νόσων των ζώων
9. Ασκήσεις αυτο-αξιολόγησης και προσομοίωσης
10. Εταιρικές σχέσεις δημόσιου-ιδιωτικού τομέα
11. Αμοιβαία συνδρομή μεταξύ κρατών μελών