Πόσοι άνθρωποι εξαρτούν την επιβίωσή τους από εισαγόμενα τρόφιμα;

Related Articles

• ΕΛΣΤΑΤ: Μείωση 4,5% των εξαγωγών – Αύξηση των εισαγωγών κατά 2,5%
• Iσπανοί και Γάλλοι αγρότες στους δρόμους ενόψει των ευρωεκλογών – Τα αιτήματα τους παραμένουν ανεκπλήρωτα
• ΥΠΑΑΤ: Δεν υπάρχουν καταναλωτές Δεύτερης Κατηγορίας στην Ευρώπη – Η προστασία των Ευρωπαίων παραγωγών από εισαγωγές, βασικό θέμα στο Συμβούλιο Υπουργών Γεωργίας και Αλιείας

Πρόκειται ασφαλώς για το προφανές, αλλά για πρώτη φορά παίρνει αριθμητική σάρκα και οστά, και με επιστημονική βούλα. Περίπου δύο δισεκατομμύρια άνθρωποι στον πλανήτη ζουν με εισαγόμενα τρόφιμα.

Η ικανότητα της γης να θρέψει τον αυξανόμενο πληθυσμό της είναι περιορισμένη – και άνισα κατανεμημένη. Μια αύξηση της καλλιεργούμενης γης και η χρήση περισσότερο αποτελεσματικής τεχνολογίας στην παραγωγή μπορεί εν μέρει να ρυθμίζει το πρόβλημα, όμως σε πολλές περιοχές η λύση που δίνεται είναι η αύξηση της εισαγωγής τροφίμων. Η σύνδεση ανάμεσα στους περιορισμένους φυσικούς πόρους, την πληθυσμιακή πίεση και τις εισαγωγές τροφίμων, ήταν το θέμα μιας έρευνας που πραγματοποίησαν επιστήμονες στο Πανεπιστήμιο Άλτο της Φινλανδίας.

«Κάναμε μια ανάλυση επικεντρώνοντας σε περιοχές όπου η μικρή διαθεσιμότητα του νερού περιορίζει την παραγωγή και εξετάσαμε τα στοιχεία για τις περιοχές αυτές από το 1961 έως το 2009, αξιολογώντας το βαθμό στον οποίο ο αυξανόμενος πληθυσμός χρειαζόταν αυξημένες εισαγωγές τροφίμων» λένε οι ερευνητές, που χρησιμοποίησαν στατιστικά στοιχεία του Οργανισμού Τροφίμων και Γεωργίας του ΟΗΕ, και ταυτόχρονα έλαβαν υπόψη τα αποτελέσματα που είχε στην παραγωγή η τεχνολογική ανάπτυξη των δεκαετιών αυτών.

Η ανάλυση έδειξε ότι η διατροφική ασφάλεια 1,4 δισ. ανθρώπων εξαρτάται από τις εισαγωγές και ότι επιπλέον 460 εκατ. άνθρωποι ζουν σε περιοχές όπου οι αυξημένες εισαγωγές τροφίμων δεν είναι αρκετές για να αντισταθμίσουν την ελλιπή τοπική παραγωγή. Το χειρότερο από όλα, λένε οι ερευνητές, είναι ότι οι άνθρωποι μπορεί και να μην το γνωρίζουν καν ότι έχουν επιλέξει την εξάρτηση από τις εισαγωγές, αντί της επένδυσης στην ντόπια παραγωγή ή του περιορισμού της ζήτησης.

Το διεθνές σύστημα τροφίμων είναι ευαίσθητο και τα σκαμπανεβάσματα στην τιμή ή στην παραγωγή απλώνονται πολύ γρήγορα σε μεγάλη κλίμακα και υπονομεύουν τη διατροφική ασφάλεια – ειδικά στις φτωχότερες περιοχές που εξαρτώνται από τις εισαγωγές. Συνεπώς, η επένδυση στην αύξηση της παραγωγικής ικανότητας μπορεί να είναι μια βιώσιμη εναλλακτική. Εν τούτοις, θα απαιτηθούν περισσότερα κι όχι απλώς μια αύξηση της παραγωγής τροφίμων. Το κρίσιμο ζήτημα είναι να τεθεί υπό έλεγχο η ζήτηση για τρόφιμα, λένε οι Φινλανδοί επιστήμονες. «Ο έλεγχος της αύξησης του πληθυσμού παίζει σημαντικό ρόλο αλλά το πιο κρίσιμο ζήτημα είναι η μείωση της σπατάλης τροφίμων. Από τη στιγμή που το 25% των παραγόμενων τροφίμων παγκοσμίως καταλήγει στα σκουπίδια, θα είναι σημαντικό να μειωθεί αυτό το ποσοστό».

[Πηγή: thecattlesite.com]