Η ΠΕΚΔΥ για την οζώδη δερματίτιδα των βοοειδών
Related Articles
2012: Λύσσα των ζώων στην Ελλάδα.
2013: Ευλογιά του προβάτου στην Ελλάδα
2014: Καταρροϊκός πυρετός του προβάτου στην Ελλάδα
2015: Οζώδης δερματίτιδα των βοοειδών στην Ελλάδα (και πρώτα κρούσματα σε Ε.Ε.)
2016: Γρίπη των πτηνών, αφρικανική πανώλη των χοίρων;;;;
Η ελληνική κτηνοτροφία καταστρέφεται σε όλους τους τομείς και το Αρμόδιο Υπουργείο (που συνεχώς μετονομάζεται), χωρίς κανένα σχεδιασμό και κανένα πρόγραμμα, αδυνατεί να πάρει μέτρα για να προστατεύσει ότι έχει απομείνει από το ζωικό κεφάλαιο της χώρας.
Οι ευθύνες, διαχρονικά, της πολιτικής ηγεσίας του Υπουργείου είναι τεράστιες. Αντί να μεριμνήσει για την πρόληψη των επιζωοτιών, όπως κάνουν σε όλες τις κτηνιατρικά προηγμένες χώρες, συνεχίζει να επιδίδεται σε αναποτελεσματικές τακτικές με πολιτικές επισκέψεις και ευχολόγια στις πληγείσες περιοχές, μοιράζοντας ετεροχρονισμένα ψίχουλα σε κατεστραμμένους κτηνοτρόφους (π.χ. ευλογιά), προωθώντας ανεπίκαιρους και αμφίβολης αποτελεσματικότητας εμβολιασμούς (π.χ καταρροϊκός πυρετός), επιβάλλοντας στους κτηνοτρόφους τον ιδιώτη “κτηνιάτρο εκτροφής” - που απέτυχε ως θεσμός ήδη με την έναρξη της εφαρμογή του - και εξυπηρετώντας συγκεκριμένα ιδιωτικά συμφέροντα επιβαρύνοντας τους κτηνοτρόφους.
Χαρακτηρίζεται τουλάχιστον εγκληματική αμέλεια το γεγονός ότι, παρά τις προειδοποιήσεις και τη διαρκή πληροφόρηση, δεν ελήφθησαν τα κατάλληλα μέτρα που θα εμπόδιζαν την είσοδο της Οζώδους Δερματίτιδας των Βοοειδών από την Τουρκία, με κυρίαρχο μέτρο την στελέχωση πρωτίστως των κρατικών Κτηνιατρικών Υπηρεσιών των παραμεθόριων Περιφερειακών Ενοτήτων, όπως του Έβρου, με ανθρώπινο δυναμικό και τις απαραίτητες υλικοτεχνικές υποδομές, την στιγμή που καθημερινά πραγματοποιούνταν προσλήψεις και επαναπροσλήψεις άλλων ειδικοτήτων.
Όσον αφορά την Οζώδη δερματίτιδα που αφανίζει την βοοτροφία στον Έβρο και απειλεί άμεσα το ζωικό κεφάλαιο της χώρας, δυστυχώς υλοποιούνται αποσπασματικές ενέργειες. Δεν υπάρχει από το ΥΠΑΠΕΝ ένα οργανωμένο επιχειρησιακό πρόγραμμα για την αντιμετώπισή της και αυτή έχει αφεθεί στο ιεραποστολικό έργο των υποστελεχωμένων Κτηνιατρικών υπηρεσιών της Π.Ε.Έβρου και στην εθελουσία συνδρομή Δημοσίων κτηνιάτρων από τις Κτηνιατρικές υπηρεσίες της Περιφέρειας Ανατολικής Μακεδονίας – Θράκης, χωρίς όμως στρατηγική, σχεδιασμό, οικονομική κάλυψη και παροχή εξοπλισμού και μέσων από τις Αρμόδιες Αρχές και την Πολιτεία. Επιπροσθέτως, σε αυτή την περίοδο κρίσης για την ελληνική κτηνοτροφία, εντέλλεται η Κεντρική Κτηνιατρική Υπηρεσία του Υπουργείου για την μετακόμισή της σε άλλο κτίριο, προκαλώντας μεγάλα προβλήματα δυσλειτουργίας των Υπηρεσιών της και εξαφανίζοντας κάθε δυνατότητα αντιμετώπισης ενός τόσο σοβαρού νοσήματος.
Η ΠΕΚΔΥ θεωρεί επιτακτική ανάγκη την πρόσληψη μονίμων κτηνιάτρων και βοηθητικού προσωπικού, οι οποίοι σε πρώτη φάση θα καλύψουν τα μεγάλα κενά που υπάρχουν σε συγκεκριμένες περιοχές της χώρας, όπως ο Έβρος, που τα τελευταία χρόνια συνεχώς πλήττεται από νοσήματα που αφανίζουν το ζωικό κεφάλαιο της περιοχής και σταδιακά, με την πρόσληψη και των υπόλοιπων που απαιτούνται, θα αντιμετωπιστεί η ραγδαία αποδυνάμωση των Κτηνιατρικών υπηρεσιών. Παράλληλα θα μπορούσαν να καλυφθούν οι ανάγκες προσωρινά με την πρόσληψη εποχικού προσωπικού, αρκεί αυτή να γίνεται έγκαιρα .
Επίσης κεφαλαιώδους σημασίας για την προστασία του ζωικού κεφαλαίου της χώρας είναι η λειτουργία του Κέντρου Εξωτικών Νοσημάτων στο Έβρο, το οποίο όμως ποτέ δεν λειτούργησε, από την ίδρυσή του, λόγω της μη στελέχωσής του!!!
Τέλος, θα πρέπει να υπάρξει περισσότερη ενημέρωση και προβολή με όλα τα πρόσφορα μέσα για τους τρόπους πρόληψης της νόσου.
Όσον αφορά τις αποζημιώσεις των κτηνοτρόφων, αυτές θα πρέπει να αποδίδονται άμεσα και με πραγματικές τιμές για τα ζώα που θανατώνονται.
Οι παραπάνω προτάσεις που κατατίθενται από την ΠΕΚΔΥ, θα πρέπει να υλοποιηθούν το συντομότερο δυνατόν για την αντιμετώπιση των προβλημάτων της κτηνοτροφίας που αφορούν την επιβίωση του ζωικού κεφαλαίου, διαφορετικά υποδηλώνεται, πως μέσα στις μνημονιακές δεσμεύσεις της πολιτικής ηγεσίας, είναι και η εξαφάνιση της ελληνικής κτηνοτροφίας και η πλήρης διατροφική εξάρτηση της χώρας ως προς τα τρόφιμα ζωικής προέλευσης.