Meat News #132
Εξισωτικό… πλήγμα στην ορεινή εκτατική κτηνοτροφία
Story Highlights
- Σύλλογος Κτηνοτρόφων Αργιθέας (Καρδίτσας): Εξισωτική αποζημίωση 2016, ένα ακόμη «έγκλημα» κατά της ορεινής εκτατικής κτηνοτροφίας
Related Articles
Μεγάλες αντιδράσεις έχει προκαλέσει στους κτηνοτρόφους το θέμα της εξισωτικής αποζημίωσης 2016, η οποία μοιράστηκε σε περίπου τέσσερις φορές περισσότερους δικαιούχους με αποτέλεσμα να μην καθίσταται στήριξη (ή αλλιώς «το αντιστάθμισμα του πρόσθετου κόστους ή/και του διαφυγόντος εισοδήματος που προκαλείται από την άσκηση της γεωργικής δραστηριότητας στις περιοχές που χαρακτηρίζονται από φυσικά η αλλά μειονεκτήματα») αλλά… επίδομα για αναξιοπαθούντες.
Ο τετραπλασιασμός του αριθμού των δικαιούχων, όπως και η αντικατάσταση του κριτηρίου της μόνιμης κατοικίας του δικαιούχου σε ορεινές και μειονεκτικές περιοχές με το κριτήριο της άσκησης δραστηριότητας σε αυτές, συνέβαλαν σημαντικά στη διαμόρφωση αυτής της κατάστασης. Συνέπεια ήταν να εξοργιστούν οι κτηνοτρόφοι των ορεινών εκτατικών περιοχών, που μιλούν για «ένα ακόμη έγκλημα κατά της ορεινής εκτατικής κτηνοτροφίας». Είναι χαρακτηριστικά όσα αναφέρει ο Σύλλογος Κτηνοτρόφων Αργιθέας (Καρδίτσας), που σε ανακοίνωσή του σημειώνει ότι οι μεγάλοι «χαμένοι» της υπόθεσης «είναι οι κτηνοτρόφοι των ορεινών περιοχών, αυτοί δηλαδή που αποτελούν τον ορισμό του δικαιούχου της εξισωτικής». Ο Σύλλογος κάνει επίσης λόγο για ένα φιλοδώρημα που θα πάει σχεδόν στους μισούς από όσους κάνουν δήλωση καλλιέργειας (ΟΣΔΕ), σε ολόκληρη τη χώρα, κάθε χρόνο.
Η ανακοίνωση, που εξηγεί πόσο προβληματική είναι η εξέλιξη, έχει ως εξής:
«Η ανάρτηση των καταστάσεων με τους δικαιούχους της εξισωτικής αποζημίωσης για το 2016 την περασμένη εβδομάδα, έφερε, για μια ακόμη φορά στο προσκήνιο, τις παθογένειες του συστήματος διαχείρισης των αγροτικών ενισχύσεων και ένα ακόμη πλήγμα για την ορεινή κτηνοτροφία.
Οι ιθύνοντες, εν είδει μαθητευόμενου μάγου, κατάφεραν να αυξήσουν τους δικαιούχους από περίπου 80 χιλιάδες σε πάνω από 320 (!!) μειώνοντας πάνω από 50% τα ποσά ενίσχυσης στους πραγματικούς δικαιούχους. Εξασφάλισαν έτσι ένα φιλοδώρημα για σχεδόν τους μισούς από όσους κάνουν δήλωση καλλιέργειας (ΟΣΔΕ), σε ολόκληρη τη χώρα, κάθε χρόνο.
Οι μεγάλοι «χαμένοι» της υπόθεσης, είναι οι κτηνοτρόφοι των ορεινών περιοχών, αυτοί δηλαδή που αποτελούν τον ορισμό του δικαιούχου της εξισωτικής.
Αντίθετα, ανάμεσα στους κερδισμένους συμπεριλαμβάνονται ετεροεπαγγελματίες που ζουν και εργάζονται σε αστικά κέντρα αλλά τυχαίνει να έχουν και 2 στρέμματα με ελιές στο παραλιακό χωριό τους! Κτηνοτρόφοι ενσταβλισμένης κτηνοτροφίας, που η εκτροφή τους δεν βρίσκεται σε ορεινή ή μειονεκτική περιοχή, αλλά κόντρα σε κάθε λογική, τους κατανεμήθηκε βοσκότοπος και μάλιστα ορεινός!
Τέλος, σχεδόν όλη η χώρα είναι πλέον ορεινή, αφού αρκεί μία ορεινή τοπική κοινότητα για να χαρακτηριστεί ολόκληρος ο δήμος ως ορεινός.
Την τελευταία τετραετία (2013-2016), μόνον κατά το έτος 2015 η εξισωτική πληρώθηκε κανονικά και μάλιστα αυξημένη. Το 2013 και το 2014 ήταν οι περίφημες «τεχνικές» λύσεις των βοσκοτόπων που τίναξαν στον αέρα τις πληρωμές. Το 2016, εκτός από την συνεχιζόμενη τεχνική λύση και τις αλλαγές στον Ευρωπαϊκό Κανονισμό, ήρθαν και κάποιες πραγματικά αψυχολόγητες κυβερνητικές επιλογές που κατέστρεψαν άλλη μία πληρωμή και, από κοινού, κάποιες χιλιάδες κτηνοτρόφων.
Δεν είναι δυνατόν 3 στις 4 πληρωμές ενός μέτρου να είναι προβληματικές. Δεν γίνεται «κατόπιν εορτής» οι παραγωγοί να διαπιστώνουν ότι από τα ποσά που είχαν προϋπολογίσει δεν υπάρχουν ούτε τα μισά. Δεν γίνεται ο Έλληνας παραγωγός να μην ξέρει ποτέ «τι του ξημερώνει». Και σίγουρα δεν γίνεται να περιμένουμε αύξηση παραγωγής και παραγωγικότητας όταν συμβαίνουν όλα αυτά.
Η πληρωμή της εξισωτικής, δυστυχώς, δεν είναι ούτε το πρώτο ούτε το μόνο παράδειγμα πλήρους αστοχίας και μνημειώδους άγνοιας των πολιτικών και υπηρεσιακών παραγόντων για την πραγματική κατάσταση στον πρωτογενή τομέα.
Η μετατροπή όμως, μιας τόσο στοχευμένης ενίσχυσης σε προνοιακό επίδομα, εκτός από παράλογη και άδικη θα έχει και πολύ σοβαρές συνέπειες όχι μόνο για τους παραγωγούς και την παραγωγή, αλλά για την εθνική οικονομία και, εν τέλει, για ολόκληρη τη χώρα.
Η ορεινή εκτατική κτηνοτροφία, δηλαδή ένα από τα «δυνατά μας χαρτιά», είναι στα πρόθυρα του αφανισμού. Θα συνεχίσουμε;»
