Ζητούμενο ο σκοπός θανάτωσης των ζώων

Related Articles

Την ώρα που η ευλογιά εξαπλώνεται απειλητικά στα ελληνικά κοπάδια, η επιλογή της Πολιτείας να θανατώνει τα ζώα αντί να τα εμβολιάζει εγείρει σοβαρά ερωτήματα.

Η στρατηγική αυτή δεν είναι απλώς θέμα υγειονομικής διαχείρισης, αλλά φαίνεται να κρύβει θεσμικές και οικονομικές σκιές. Κάποιοι φαίνεται να κερδίζουν από την καταστροφή του ζωικού κεφαλαίου, με τις αποζημιώσεις να μετατρέπονται σε εργαλείο οικονομικής εκμετάλλευσης.

Τι προβλέπει η ευρωπαϊκή νομοθεσία

Σύμφωνα με τον Κανονισμό (ΕΕ) 687/2020, η Ε.Ε. προβλέπει την κάλυψη εξόδων για υγειονομικές κρίσεις από το γεωργικό αποθεματικό. Οι επιλέξιμες δαπάνες περιλαμβάνουν:

• Αποζημιώσεις στους παραγωγούς
• Υγειονομικά μέτρα όπως θανάτωση και ταφή
• Προληπτικά μέτρα, όπως ο εμβολιασμός, όπου κρίνεται επιστημονικά σκόπιμος

Η ερμηνεία του άρθρου 4 §3 του Κανονισμού επιτρέπει στα κράτη-μέλη να επιλέξουν εμβολιασμό αντί για θανατώσεις, χωρίς να το απαγορεύει ο νόμος.

Πού εντοπίζονται οι σκιές στην Ελλάδα;

Η εθνική ΚΥΑ 1271/236217/2024 προβλέπει αποζημίωση έως 500 ευρώ ανά ζώο που θανατώνεται λόγω ευλογιάς. Όμως:

• Οι κτηνοτρόφοι λαμβάνουν μόλις 128–160 ευρώ, χωρίς καμία διαφάνεια για το υπόλοιπο ποσό
• Η άρνηση του ΥΠΑΑΤ για εμβολιασμό βασίζεται σε μη δεσμευτικές οδηγίες
• Η επιλογή της θανατώσεως διατηρεί τη ροή των κονδυλίων, γεγονός που δημιουργεί υπόνοιες σκοπιμότητας

Ψευτοδίλημμα: Εξαγωγές ή ζωντανά ζώα;

Το υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης υποστηρίζει ότι ο εμβολιασμός μπορεί να πλήξει τις εξαγωγές προϊόντων ζωικής προέλευσης. Ωστόσο, η πραγματικότητα είναι διαφορετική:

• Οι εξαγωγές που ενδέχεται να επηρεαστούν είναι ποσοτικά αμελητέες
• Πάνω από 200.000 ζώα έχουν ήδη θανατωθεί από το 2024
• Οι απώλειες για την εγχώρια παραγωγή είναι πολλαπλάσιες από οποιοδήποτε πιθανό πλήγμα στις εξαγωγές

Το δίλημμα δεν είναι εμβολιασμός ή εξαγωγές. Είναι: θα προστατεύσουμε το ζωικό μας κεφάλαιο ή θα συνεχίσουμε να το θυσιάζουμε;

Τι ζητά το ΑΚΚΕΛ

Το Αγροτικό και Κτηνοτροφικό Κόμμα Ελλάδας (ΑΚΚΕΛ) ζητά:

1. Τροποποίηση της ΚΥΑ ώστε:
   • Οι αποζημιώσεις να είναι πλήρως αιτιολογημένες
   • Να επιτρέπεται ο εμβολιασμός όπου είναι επιστημονικά τεκμηριωμένος
2. Δημόσια ανάρτηση της κατανομής των κονδυλίων:
   • Πόσα δίνονται στους παραγωγούς
   • Πόσα διατίθενται για ταφή και διοικητικά έξοδα
3. Προσφυγή στον Κανονισμό 687/2020 της Ε.Ε. για έγκριση εμβολιαστικών πρωτοκόλλων, όπως προβλέπει το άρθρο 3, παρ. 4

Όταν η καταστροφή γίνεται "ευκαιρία"

Η επιλογή της Πολιτείας να αποκλείσει τον εμβολιασμό χωρίς νομική υποχρέωση, και να προκρίνει τη θανατική καταστροφή κοπαδιών, δεν είναι απλή αμέλεια. Είναι ζωοκτονία με πρόθεση, όταν υπάρχουν μέσα για να σωθούν τα ζώα.

Η ζωοκτονία τιμωρείται από τον Ποινικό Κώδικα, με ποινές κάθειρξης έως 10 έτη και πρόστιμα από 50.000 έως 1.000.000 δραχμές, όπως αναφέρεται σε αποφάσεις του Αρείου Πάγου. Οι ποινές επιβαρύνονται σε περίπτωση συνεργών ή επιβαρυντικών περιστάσεων.

Παράλληλα, η ασάφεια για τη διαχείριση των κονδυλίων, και η άρνηση δημοσιοποίησης οικονομικών στοιχείων, συνιστούν θεσμική αδιαφάνεια, πλήττοντας το δικαίωμα του πολίτη στην ενημέρωση και την προστασία της περιουσίας του.

Είναι θέμα δημοκρατίας

Δεν πρόκειται μόνο για κτηνιατρική στρατηγική. Πρόκειται για βαθύτατα πολιτική και θεσμική επιλογή. Όταν η πολιτεία αγνοεί τις εναλλακτικές και ευνοεί τη μαζική καταστροφή, τότε οφείλει να λογοδοτήσει. Το ζήτημα δεν είναι τεχνικό. Είναι ηθικό και δημοκρατικό:
Ποιος αποφασίζει, ποιος πληρώνει και – κυρίως – ποιος κερδίζει από τη θανάτωση των ζώων;
Πηγή: agrotime.gr