Meat News #131
Εγκύκλιος με οδηγίες για το περιβαλλοντικό τέλος στις πλαστικές σακούλες
Related Articles
Διευκρινιστική εγκύκλιο με τίτλο «Παροχή οδηγιών για την αναγραφή του επιβαλλόμενου, στη διάθεση λεπτών πλαστικών σακουλών, περιβαλλοντικού τέλους επί των εκδιδόμενων παραστατικών πωλήσεων» εξέδωσε ο Διοικητής της Ανεξάρτητης Αρχής Δημοσίων Εσόδων (ΑΑΔΕ), Γιώργος Πιτσιλής.
Το θέμα απασχολούσε τους επαγγελματίες καταστηματάρχες, που πρέπει να αρχίσουν από 1/1/2018 να χρεώνουν στον πελάτη 0,03 € + ΦΠΑ για κάθε πλαστική σακούλα, αλλά δεν γνώριζαν με ποιον ακριβώς τρόπο θα πρέπει να εφαρμόσουν την σχετική Κοινή Υπουργική Απόφαση του περασμένου Αυγούστου με την οποία επιβάλλεται στους καταναλωτές η καταβολή περιβαλλοντικού τέλους ανά τεμάχιο πλαστικής λεπτής σακούλας μεταφοράς εμπορευμάτων ή προϊόντων. [Σημειώνεται ότι από 1/1/2019 η χρέωση θα είναι 0,07€ + ΦΠΑ].
Η ΑΑΔΕ με την εγκύκλιό της διευκρινίζει τώρα ότι:
Σε κάθε περίπτωση έκδοσης παραστατικών πώλησης με χρήση ΕΑΦΔΣΣ, κατά τη διάθεση λεπτών πλαστικών σακουλών μεταφοράς εμπορευμάτων ή προϊόντων, θα πρέπει με μέριμνα του χειριστή, το περιβαλλοντικό τέλος να εμφανίζεται, διακριτά, ως πρόσθετο είδος που υπόκειται σε κανονικό συντελεστή ΦΠΑ και με ποσότητα ισάριθμη της ποσότητας των διατεθεισών πλαστικών σακουλών μεταφοράς. Μάλιστα, «προκειμένου να αυτοματοποιηθεί η παραπάνω διαδικασία, σκόπιμο είναι να γίνουν κατάλληλες ρυθμίσεις στην εφαρμογή εμπορικής διαχείρισης που εκδίδει τα παραστατικά, ώστε όταν διατίθεται μια λεπτή πλαστική σακούλα μεταφοράς εμπορευμάτων ή προϊόντων, να εμφανίζεται αυτόματα, ως παρελκόμενο είδος, το περιβαλλοντικό τέλος με ΦΠΑ συντελεστή Γ (κανονικό συντελεστή ΦΠΑ)».
Στην περίπτωση έκδοσης αποδείξεων με χρήση ΑΔΗΜΕ ή ΦΤΜ, πρέπει να γίνουν οι απαραίτητες ρυθμίσεις στον προγραμματισμό ειδών του ΦΗΜ, ώστε το περιβαλλοντικό τέλος να είναι ένα διακριτό είδος που υπόκειται σε κανονικό συντελεστή ΦΠΑ, το οποίο θα ανήκει σε ένα νέο διακριτό «ΤΜΗΜΑ» με όνομα «ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΙΚΟ ΤΕΛΟΣ».
Για περισσότερες λεπτομέρειες μπορείτε να δείτε εδώ τη σχετική εγκύκλιο. Δείτε επίσης εδώ για την ΚΥΑ του περασμένου Αυγούστου.
Διαβάστε παρακάτω τη σχετική δημοσίευση από το τεύχος Δεκεμβρίου του περιοδικού Meat News.
Τέρμα η δωρεάν διάθεση πλαστικής σακούλας από τα καταστήματα
Νέο, περιβαλλοντικό… χαράτσι για τον καταναλωτή από την 1η Ιανουαρίου – Τι σκέφτονται να κάνουν οι επαγγελματίες
Φτάνει σιγά-σιγά η 1η Ιανουαρίου 2018, ημερομηνία κατά την οποία, σύμφωνα με την Κοινή Υπουργική Απόφαση 180036/952 (ΦΕΚ Β΄2812/10-8-2017), το λιανικό εμπόριο σταματά να διαθέτει δωρεάν πλαστικές σακούλες μεταφοράς στους καταναλωτές. Η συγκεκριμένη διάταξη αποτελεί εναρμόνιση με ευρωπαϊκή Οδηγία και υποτίθεται ότι έχει σκοπό τη μείωση της ρύπανσης του περιβάλλοντος και ιδιαίτερα των υδάτινων οικοσυστημάτων. Το ότι η φιλοπεριβαλλοντική πολιτική του κράτους συνοδεύεται από ένα ακόμη χαράτσι για τον καταναλωτή, δεν έχει… καμία απολύτως σημασία.
Ποιο είναι το χαράτσι; Ένα περιβαλλοντικό τέλος που θα βαρύνει κάθε πλαστική σακούλα μεταφοράς και το οποίο θα καταβάλλει ο καταναλωτής και ο έμπορος θα υποχρεούται ανά τρίμηνο να υποβάλλει στην Ανεξάρτητη Αρχή Δημοσίων Εσόδων δήλωση απόδοσης του περιβαλλοντικού τέλους. Η ΑΑΔΕ με τη σειρά της θα αποδίδει το ποσόν στον κρατικό προϋπολογισμό και τελικά υποτίθεται θα καταλήγει στον Ελληνικό Οργανισμό Ανακύκλωσης για να το χρησιμοποιεί για «τη χρηματοδότηση δράσεων προώθησης, δωρεάν διάθεσης στον καταναλωτή και εν γένει πριμοδότησης των φιλικών στο περιβάλλον σακουλών και των βιοδιασπώμενων πλαστικών σακουλών μεταφοράς». Το περιβαλλοντικό τέλος για τις λεπτές πλαστικές σακούλες μεταφοράς θα κλιμακωθεί σε δύο φάσεις:
α) Από την 1η Ιανουαρίου 2018 προσδιορίζεται στην τιμή των 3 λεπτών η κάθε σακούλα.
β) Από την 1η Ιανουαρίου 2019 προσδιορίζεται στην τιμή των 7 λεπτών η κάθε σακούλα.
Οι υποχρεώσεις της επιχείρησης
Το τέλος πρέπει να αναγράφεται στα παραστατικά πώλησης εμπορευμάτων ή προϊόντων και αποτυπώνεται στα λογιστικά αρχεία που τηρεί η επιχείρηση, ενώ διευκρινίζεται ότι τα ανωτέρω ποσά του τέλους πρέπει να αναγράφονται με τρόπο διακριτό στα παραστατικά πώλησης προ ΦΠΑ.
Ο έμπορος πρέπει επιπλέον να αναγράφει σε εμφανές σημείο εντός καταστήματος ότι: «Οι λεπτές πλαστικές σακούλες μεταφοράς υπόκεινται σε περιβαλλοντικό τέλος (με αναγραφή του ποσού του τέλους), με σκοπό τη μείωση χρήσης τους». Σημειώνεται επίσης ότι οι πλαστικές σακούλες που διαθέτει κάθε κατάστημα στον καταναλωτή θα πρέπει: να έχουν σειριακό κωδικό και σήμανση που θα αναφέρει τον τόπο και την ημερομηνία παραγωγής και τον Αριθμό Εθνικού Μητρώου Παραγωγού (ΕΜΠΑ), με ευκρινή τρόπο και σε εμφανή θέση στο σώμα της πλαστικής σακούλας.
Απαιτείται ιδιαίτερη προσοχή στην τήρηση του νέου πλαισίου, δεδομένου ότι για τον έμπορο που παραβαίνει τις υποχρεώσεις του, προβλέπεται διοικητικό πρόστιμο από 200 μέχρι 5.000 ευρώ, ανάλογα με την βαρύτητα της παράβασης.
Πρέπει να σημειωθεί ότι ως αποτέλεσμα των παραπάνω, το χαράτσι για τον καταναλωτή που θα χρησιμοποιεί πλαστικές σακούλες και θα τις πληρώνει, εκτιμάται ότι μπορεί να φτάνει κατά μέσο όρο ακόμη και στα 18 ευρώ ανά νοικοκυριό ετησίως.
Μερικές ιδέες
Όλα τα παραπάνω είναι υποχρεωτικά και δεν ξεφεύγει κανείς. Άντε τώρα να πεις στον καταναλωτή, που του έχουν αδειάσει από παντού τις τσέπες, ότι πρέπει να πληρώσει ένα ακόμη «τέλος» και μάλιστα περιβαλλοντικό, στην Ελλάδα της φτώχειας και της ανεργίας. Καταστηματάρχες κρεοπώλες με τους οποίους συνομίλησε το Meat News αναγνωρίζουν ότι δεν μπορούν να κάνουν διαφορετικά, θα πρέπει να χρεώσουν στον πελάτη και τη σακούλα. Ταυτόχρονα όμως, μιλούν και για μερικές ιδέες που έχουν ώστε να ελαφρύνουν το βάρος. Ένας από αυτούς μάς έλεγε πρόσφατα ότι σκέφτεται να διαθέσει από τις τελευταίες μέρες του Δεκεμβρίου στους πελάτες του από μία δωρεάν επαναχρησιμοποιήσιμη τσάντα μεταφοράς, πληροφορώντας τους ταυτόχρονα ότι από το επόμενο έτος οι πλαστικές σακούλες θα χρεώνονται υποχρεωτικά. «Με τον τρόπο αυτό τους ενημερώνω για το νέο μέτρο αλλά επίσης δίνω μια παροχή στον πελάτη προκειμένου, όσο χρησιμοποιεί την τσάντα, να μην πρέπει να πληρώνει το περιβαλλοντικό τέλος». Γυναίκα κρεοπώλης επίσης έχει μια άλλη ιδέα: θα προμηθευτεί ισοθερμικές τσάντες και παράλληλα με την ενημέρωση προς τον πελάτη θα του προτείνει να αγοράσει μία προκειμένου κάθε φορά που θα επισκέπτεται αυτός το κρεοπωλείο, να την έχει μαζί του και να μη χρειάζεται να καταβάλλει το περιβαλλοντικό τέλος των 0,03 ευρώ (+ΦΠΑ), που από την 1η Ιανουαρίου 2019 θα γίνει 0,07 ευρώ (+ΦΠΑ).
Εκτός από αυτές μπορεί να υπάρχουν και άλλες ιδέες που ο πελάτης θα τις δει με καλό μάτι. Το θέμα είναι ότι προοπτικά, μπορεί να ληφθούν και άλλα μέτρα από την Πολιτεία. Όπως λέει η Υπουργική Απόφαση, «είναι δυνατόν να αναπροσαρμόζεται το ύψος των περιβαλλοντικών τελών, ανάλογα με την επιτευχθείσα μείωση της κατανάλωσης πλαστικών σακουλών μεταφοράς». Το περιβαλλοντικό τέλος δηλαδή μπορεί να γίνει ακόμη μεγαλύτερο αν δεν επιτευχθεί το επιδιωκόμενο ετήσιο επίπεδο κατανάλωσης των 90 σακουλών μεταφοράς κατά κεφαλήν… Συνεπώς, ακόμη κι αν ένας καταναλωτής περιορίσει στο ελάχιστο τη χρήση πλαστικής σακούλας, είναι πιθανό στο μέλλον να πρέπει να πληρώνει περισσότερο γι’ αυτήν, εάν στο σύνολο της χώρας δεν επιτευχθεί ο κατά κεφαλήν στόχος. Έτσι λειτουργεί η έννοια της συλλογικής ευθύνης, που ας μην πούμε καλύτερα σε ποιες ιστορικές στιγμές εφαρμόστηκε. Γι’ αυτό αποκαλούμε χαράτσι αυτό το περιβαλλοντικό τέλος. Εκείνο που δεν καταλαβαίνουμε είναι γιατί μια φιλοπεριβαλλοντική πολιτική συνδέεται συνήθως με τέλη και φόρους, αλλά ποτέ με κίνητρα…
Ένα αποδοτικό χαράτσι
Μία ακόμη διάσταση δίνουν οι αριθμοί: ακόμη κι αν όλοι οι καταναλωτές μειώσουν, από την πρώτη ημέρα του 2018, κατά το ήμισυ τις σακούλες που χρησιμοποιούν, κάθε νοικοκυριό εκτιμάται ότι θα πρέπει να πληρώσει 13,5 ευρώ σε όλη τη διάρκεια του 2018, και 31,5 ευρώ σε όλη τη διάρκεια του 2019. Δηλαδή, σε σύνολο χώρας, 57,5 εκατ. ευρώ το 2018 και 127 εκατ. το 2019. Καθόλου άσχημα για τον… περιβαλλοντικό προϋπολογισμό της κυβέρνησης, που αποφάσισε να επιβάλει στις σακούλες ένα «τέλος» που είναι τρεις φορές πάνω από το κόστος τους.
Για την ιστορία, να πούμε πάντως ότι οι φορείς του εμπορικού κόσμου (π.χ. Ελληνική Συνομοσπονδία Εμπορίου και Επιχειρηματικότητας) που συμμετείχαν στον σχετικό κοινωνικό διάλογο πριν από την υπογραφή της ΚΥΑ, εξέφρασαν τη θέση ότι δεν πρέπει να συμπεριληφθούν στις υποχρεώσεις του νόμου οι μικρομεσαίες και μικρές επιχειρήσεις που διαθέτουν λιγότερες από δύο ταμειακές μηχανές. Περιττό να πούμε ότι δεν εισακούστηκαν.
